wordify
bokmålsordboka
vertinne
SUBSTANTIV
Fra lavtysk
Kvinne som hjelper publikum på et eller annet område; kvinnelig vert
Flyvertinne, togvertinne, tv-vertinne
Ha vertinnen til bords
Kvinnelig vert
Leieboeren klaget til vertinnen
vertinnekjole
SUBSTANTIV
Nå sjelden: lang, men enkel kjole
vertinneplikt
SUBSTANTIV
nynorskordboka
vertinne
SUBSTANTIV
Frå lågtysk; av vert og -inne
Kvinneleg vert; kvinne som står til teneste for publikum på eit eller anna område
Flyvertinne
Togvertinne
Tv-vertinne
Ha vertinna til bords i eit selskap
Kvinne som leiger ut husrom
vertinneansvar
SUBSTANTIV
vertinnekjole
SUBSTANTIV
Lang, men enkel kjole
vertinneplikt
SUBSTANTIV