bokmålsordboka
utbrudd, utbrott
SUBSTANTIV
Av utbryte
Utbruddet av en sykdom
Krigsutbrudd
En vulkan i, under utbrudd
Plutselig følelsesuttrykk
Komme med et rasende utbrudd
Gledesutbrudd
Det å bryte ut
Tre (sykkel)ryttere gikk i utbrudd og rykket fra resten av feltet
Det har skjedd flere utbrudd i konsulentbransjen i år (folk i konsulentbransjen har brutt med sin tidligere arbeidsgiver og startet for seg selv)
nynorskordboka
utbrot, utbrott
SUBSTANTIV
Av bryte
Det å byrje (å verke), (brå, synleg) byrjing
Krigsutbrot
Vulkanutbrot
Utbrotet av sjukdomen
Det å kome seg laus frå ei rekkje, ein kø eller liknande
Utbrot frå bilkøen
Tre syklistar prøvde med eit utbrot (prøvde å rykkje frå)
Brått kjensleuttrykk; brå ytring; rop
Gledeutbrot
Kome med eit rasande utbrot