bokmålsordboka
uskikk
SUBSTANTIV
Dårlig maner, uheldig vane
uskikket, uskikka
ADJEKTIV
uegnet, uhøvelig
Være uskikket som leder
Huset er uskikket til bolig
uskikkelig
ADJEKTIV
Uskikkelige unger
nynorskordboka
uskikk
SUBSTANTIV
Dårleg maner, uheldig vane
Det er ein uskikk å tigge om pengar
Uskikken med å gå gjennom enga
uskikka
ADJEKTIV
Han er uskikka i jobben, uskikka til oppgåva, uskikka som leiar
Huset er uskikka til bustad
uskikkeleg
ADJEKTIV
Som har dårleg åtferd; slem, lei, ulydig
Uskikkelege ungar