wordify
bokmålsordboka
tyttebær
SUBSTANTIV
Av tyte
(bær av) plante i lyngfamilien, Vaccinium vitis-idaea
tyte
VERB
Norrønt þjóta; av tut
Stikke, piple, sive (ut)
Klærne tyter ut av kofferten
Han klemte på bæret så saften tøt ut
nynorskordboka
tytte, tøtte
SUBSTANTIV
Kanskje av tutt
kvinne; jente
Ho let seg ikkje dupere, den tytta
Ei underleg tytte
tytebær, tyttebær
SUBSTANTIV
Av tyte
Plante av lyngfamilien; Vaccinium vitis-idaea
Raudt, velsmakande bær av tytebær (1)
Plukke tytebær
Ete sylta, rørt tytebær på brødet
tytebærgele, tytebærgelé, tyttebærgelé, tyttebærgele
SUBSTANTIV
Gelé av saft frå tytebær el med tytebærsmak