wordify
bokmålsordboka
tutle
VERB
Samme opprinnelse som tusle
tusle; rote, tulle
tutlet, tutlete
ADJEKTIV
forvirret, forvirra, klossete
ussel, skrøpelig
nynorskordboka
tutle
SUBSTANTIV
tusling
tutle
VERB
Samanheng med tusse; eigenleg lydord
Gå smått, tasse, subbe
Tusle av garde
Tusle seg inn att
pusle, putle; arbeide seint og puslete
Gå berre og tusle
Ikkje tenkje klart, røre, rote (seg) bort
Ho er gammal no, og tutlar mykje
tutlete
ADJEKTIV
tuslen
Liten og tuslete
tuslen, tutlen
ADJEKTIV
liten, puslete; avfallen, skrøpeleg; sein til å arbeide; lite for seg; åndeleg redusert
Ein tuslen skapning
Byrje å bli tuslen
Sjå tuslen ut