wordify
bokmålsordboka
tuppe
SUBSTANTIV
høne
Ung pike, ofte lett nedsettende: viktig ung dame
tuppe
VERB
Særlig i fotball: sparke med sko- eller støvelspissen
Tuppe ballen i mål
tuppet, tuppete
ADJEKTIV
dum, jålete
nynorskordboka
tuppe
SUBSTANTIV
Jamfør tupp
høne
Kjælande eller nedsetjande nemning for (lita, lubben) jente eller kvinne
Tuppa mi
tuppe
VERB
Nappe varsamt i; nappe ut or
Tuppe (ut) bos frå trøya
Sparke (noko) lett med skospissen
Tuppe ballen i mål
tuppete
ADJEKTIV
dum, narrevoren; kry
tuppen
ADJEKTIV
Fornærma, sår, lei seg
tuppete