wordify
bokmålsordboka
troverdighet
SUBSTANTIV
Det å være troverdig
Historiens troverdighet
Media er avhengig av troverdighet hos publikum
nynorskordboka
truverd
SUBSTANTIV
Det å vere truverdig
truverdig
ADJEKTIV
Som ein må tru på og ha tillit til; som verkar sann; påliteleg, sætande, sannsynleg
Ei truverdig framstilling
Truverdige vitne(mål)
Underskrift frå ein truverdig person
trufast, trugen, stø
Ein truverdig arbeidskar
truskuldig; open, beintfram