bokmålsordboka
tarvelig
ADJEKTIV
Et tarvelig menneske
Av dårlig kvalitet, billig, simpel
En tarvelig kjole
Som adverb:
Spartansk
Leve tarvelig
nynorskordboka
tarveleg
ADJEKTIV
Norrønt þarfligr ‘naudsynt’; av tarv
vanleg, enkel, simpel, billig; av dårleg kvalitet; fattigsleg
Jamne og tarvelege folk
Tarveleg kveldsmat
Ein tarveleg versemakar
Gå tarveleg kledd
Det var tarveleg gjort
Som ein har bruk for; naudsynleg
Tarveleg skog (skog til husbruk)