wordify
bokmålsordboka
simpel
ADJEKTIV
Tysk, eller fransk, av latin simplex ‘enkel, oppriktig’
tarvelig, dårlig, sjofel
En simpel dress
Han er en simpel fyr
Det var simpelt gjort
Mest foreldet, unntatt i en del faste forbindelser: enkel, alminnelig
Være ens simple plikt
Simpelt tyveri
Jus: tyveri uten skjerpende omstendigheter, til forskjell fra kvalifisert forbrytelse
Simpelt flertall
Flertall av stemmer uavhengig av det samlede antallet stemmer
simpelhet
SUBSTANTIV
Simpel, ufin handling
simpelthen
ADVERB
Beint fram, rent ut sagt
Hun ville simpelthen ikke
simpelt tyveri
Jus: tyveri uten skjerpende omstendigheter, til forskjell fra kvalifisert forbrytelse; Se: simpel
nynorskordboka
simpel
ADJEKTIV
Latin simplex ‘einfelt’
dårleg, låk, tarveleg; sjofel, ufin
Ein simpel fyr
Det var simpelt gjort
Særleg i visse faste uttrykk: einfelt, enkel, kvardagsleg, vanleg
Simple og vanlege folk
Det er mi simple plikt
Simpelt fleirtal
Vanleg fleirtal; sjå vanleg
simpelt fleirtal
Vanleg fleirtal; sjå vanleg; Sjå: simpel
simpelt fleirtal
Fleirtal av røyster utan omsyn til det samla talet på røyster; Sjå: fleirtal