wordify
bokmålsordboka
tander
ADJEKTIV
Fra fransk, av latin tener ‘sart, sped’
sart, sped
Se tander og svak ut
Tander hud (ømfintlig, sensibel)
En tander person (fintfølende)
nynorskordboka
tandre, tantre
VERB
Av tanne
skjenne, gneldre
tandre
VERB
Samanheng med tenne; sjå tindre
Røre (borti) med eld, kaste eld på
Ta fyr, gneiste; i overført tyding: vere sint
tander
ADJEKTIV
Fransk tendre, frå latin
Som toler lite, sart, veik
Bleik og tander