wordify
bokmålsordboka
takkel
SUBSTANTIV
Lavtysk takel ‘(skips)utrustning’
Rigg, takkelasje
Lense for takkel og tau (drive uten seil)
Spesiell type (stor) talje
takkelasje
SUBSTANTIV
Lavtysk, eller nederlandsk takelage
Riggen på seilfartøy
På moderne fartøy: master med laste- og losseutstyr
takkelloft
SUBSTANTIV
Om eldre forhold: verksted der takkelasjen ble laget eller reparert
nynorskordboka
takkel
SUBSTANTIV
Frå lågtysk; sjå takle
Tauverk om bord på eit skip
Lense for takkel og tau (drive utan segl)
takkelasje
SUBSTANTIV
Frå lågtysk
rigg; tauverk til rigg
takkelloft
SUBSTANTIV
Før: verkstad der takkelasjen vart laga eller reparert