wordify
bokmålsordboka
søvn
SUBSTANTIV
Norrønt svefn; av sove
Tilstand som en er i når en sover; det å sove
Gni søvnen ut av øynene
Sove den rettferdiges søvn
Få for lite søvn
Ligge i dyp søvn
Falle i søvn
Den evige søvn
Døden
I søvne
Mens en sover, sovende
Gå i søvne
søvnapné, søvnapne
SUBSTANTIV
I med: stans i åndedrettet mens en sover
søvngjenger
SUBSTANTIV
Se -gjenger
En som går eller pleier å gå i søvne
søvnløyse
SUBSTANTIV
søvnløshet
nynorskordboka
svevn, søvn
SUBSTANTIV
Sjå svevn
søvn, svevn
SUBSTANTIV
Norrønt svefn; av sove
Det å sove; medvitslaus kviletilstand når ein søv
Falle i svevn
Liggje i djup svevn
Få for lite svevn
Vekkje ein av, or svevnen
Gni svevnen or auga
Gråte seg i svevn
I søvne
òg: i svevne
Medan ein søv
Snakka, gå i søvne
Langvarig medvitslaus tilstand som liknar på svevn; dvale
Gjere det ein må som i ein svevn
daude
Sove den siste svevnen
Den ævelege svevnen
Døden
svevngangar, søvngangar
SUBSTANTIV
svevngjengar
svevntyngsel, svevntyngsle, søvntyngsel, søvntyngsle
SUBSTANTIV
Det å vere søvntung