wordify
bokmålsordboka
sus
SUBSTANTIV
Av suse
Susende, brusende lyd
Sus av vind i trærne
Høre suset fra elva
Ha sus for ørene
Det ble ikke den helt store susen over arrangementet (det ble ikke helt vellykket)
Historiens sus
Stemning av noe fjernt, opphøyd
Gjøre susen
Gjøre at noe går bra, være årsak til suksessen
selskapelighet, svir
Leve i sus og dus
susafon
SUBSTANTIV
Etter den amerikanske marsjkomponisten J.Ph. Sousa
Tubatype som bæres over skulderen
susekopp
SUBSTANTIV
Av kopp
suseladd
suseladd
SUBSTANTIV
Av ladd
Suset, tullet eller drikkfeldig person
nynorskordboka
sus
SUBSTANTIV
Av suse
Susande lyd; (veikt) brus
Elvesus
øyresus
Høyre susen frå elva
Det vart ikkje den heilt store susen over festen (festen vart ikkje heilt vellykka)
Sus av soge
Dåm av noko fjernt, opphøgd frå eldre tid
rangel, svir
Leve i sus og dus
susafon
SUBSTANTIV
Etter namnet til den amerikanske komponisten J. Ph. Sousa 1854–1932
Stor tuba som ein ber over skuldra
susar
SUBSTANTIV
Av suse
I ballspel: susande, hardt skot
Plassere ein susar i vinkelen
susekopp
SUBSTANTIV
Av kopp
suseladd