wordify
bokmålsordboka
sukker
SUBSTANTIV
Gjennom lavtysk og, italiensk, fra arabisk opphavlig fra et indisk språk
Stoff med søt smak som utvinnes av visse planter eller framstilles syntetisk
Ha sukker i teen
Strø sukker på grøten
Rørsukker, roesukker, brunsukker, kandissukker
Fag. karbohydrater som glukose, fruktose, maltose og annet
Ha sukker i urinen
sukkerbete
SUBSTANTIV
Dyrket varietet av bete med stort sukkerinnhold, sukkerroe, Beta vulgaris altissima
sukkerbit
SUBSTANTIV
Terningformet bit av sukker
Ta en sukkerbit til kaffen
I elektrikerfaget: liten koblingsblokk for strømførende ledninger (opphav med form som minner om sukkerbit 1).
sukkerbrød
SUBSTANTIV
Formkake av hvetemel, egg og sukker, ofte brukt til bløtkake
nynorskordboka
sukker
SUBSTANTIV
Gjennom lågtysk og, italiensk, frå arabisk sukkar, opphavleg frå eit indisk språk
Næringsemne med søt smak som ein vinn ut frå visse planter eller lagar syntetisk
Brunsukker
Kandissukker
Røyrsukker
Raffinert sukker
Ha sukker i teen
Strø sukker på grauten
Farin, melis og raffinade er sukker
glukose
Ha sukker i urinen
sukkerbakar
SUBSTANTIV
konditor
sukkerbete
SUBSTANTIV
Av bete
Varietet av arta bete, dyrka med tanke på sukkerproduksjon; Beta vulgaris altissima
sukkerbete
SUBSTANTIV
Av bete
sukkerbit