wordify
bokmålsordboka
bete
SUBSTANTIV
Fra latin
Plante av slekta Beta i amarantfamilien
Rotfrukt fra bete brukt som grønnsak
Lage stappe av kålrot og beter
Gå til ordforklaring for "bete"
bete
SUBSTANTIV
Norrønt biti; av bite
bit, munnfull
En bete av brødskiva
Tverrbjelke som går fra den ene langveggen til den andre (i laftehus)
Gå til ordforklaring for "bete"
bete
VERB
Fra tysk; av te
Te seg, oppføre seg; opptre
Bete seg som et villdyr
Gå til ordforklaring for "bete"
betenkelighet
SUBSTANTIV
Mest i flertall: grunn til å være betenkt; skrupler, tvil
Ha, få betenkeligheter med noe
Gå til ordforklaring for "betenkelighet"
nynorskordboka
bete
SUBSTANTIV
Frå latin
Plante av slekta Beta i amarantfamilien
rotfrukt frå bete brukt som grønsak
Kjøt med potet, spinat og beter
bete
SUBSTANTIV
Norrønt biti; av bite
munnfull
Ein bete mat
Samanlagt stykke flatbrød eller lefse med smør og pålegg mellom; lite matmål
Ta seg ein bete flatbrød
Lite stykke (av noko)
Bryte noko i betar
Bete for bete
Tverrbjelke i eit (lafte)hus, grind eller liknande
Tverrtre under toftene i ein båt, særleg om den store midtåsen som masta er reist innåt
betasuppe, betesuppe
SUBSTANTIV
Av bete
Suppe med kjøtbetar, potetbetar og grønsaker i
betel
SUBSTANTIV
Gjennom portugisisk frå det sørindiske språket malayalam
Nytingsmiddel av betelnøtt som ein tygg, hovudsakleg brukt i Sør- og Søraust-Asia