bokmålsordboka
støver
SUBSTANTIV
Fra lavtysk
Hund som støver opp viltet
Være en støver til å danse
støve
VERB
Lavtysk stoven
Ryke, fyke av støv
Det støver fryktelig når bilene kjører forbi
Bøkene støver ned i hyllene
Støve omkring
Hunden støvet opp vilt
Støve opp antikviteter
I presens partisipp:
Feiende
Komme støvende
Som adjektiv:
Flott, ypperlig
En støvende(s) kar
nynorskordboka
støvar
SUBSTANTIV
Frå lågtysk
Hund som støvar opp viltet
støve
VERB
Lågtysk stoven
Fyke, ryke av støv
Det støvar fælt når bilane køyrer forbi
Bøkene støvar ned i hyllene
Hunden støva opp vilt
Støve opp antikvitetar
I presens partisipp:
Kome feiande
Kome støvande
Ein kjekk, grei kar
Ein støvande(s) kar