wordify
bokmålsordboka
styggedom
SUBSTANTIV
Noe som er stygt, farlig, forkastelig
Komme borti fyll og annen styggedom
styggelse
SUBSTANTIV
Stygg, ufyselig skapning, utyske, stygging
styggemannen
SUBSTANTIV
Djevelen, faen
styggen
SUBSTANTIV
Stygg skapning
styggemannen
nynorskordboka
stygge
SUBSTANTIV
Noko som styggjer eller skremmer; skremsel
stygge
SUBSTANTIV
stygg
stygge, styggje
VERB
Norrønt styggja
Skape redsle eller mothug i; støyte frå seg; skremme
Han stygde dei frå seg
Stygge folk av
Vekkje uvilje hos folk
styggedom
SUBSTANTIV
Noko som er farleg, forkasteleg, stygt
Kome borti fyll og annan styggedom