bokmålsordboka
stråle
SUBSTANTIV
Fra lavtysk egentlig ‘pil’
Lysstripe
Lysstråle, solstråle
Energibølge som går i rett linje
Varmestråle, røntgenstråle
Rett linje i stjernelignende figur eller lignende som går ut fra et midtpunkt
Tynn strøm av væske eller damp
Strålen fra hageslangen
Vannstråle, dampstråle
stråle
VERB
Sende ut stråler, lyse, skinne
Sola, stjernene stråler
Stråle av glede
Som adjektiv i presens partisipp: praktfull, glimrende
Vi har hatt en strålende ferie
Oppnå strålende resultater
De var et strålende vertskap
Som adverb:
En strålende klar himmel
Være strålende glad
Sende ut
Ovnen stråler (ut) varme
Spre seg
Varmen strålte fra opphetede vegger
Hun stråler av energi og humør
Fra plassen stråler gatene ut i alle retninger
strålebehandling
SUBSTANTIV
Behandling av sykdom med røntgen- eller radiumstråling
stråleglans
SUBSTANTIV
Strålende lysglans
nynorskordboka
stråle
SUBSTANTIV
Frå lågtysk eigenleg ‘pil’
Lysstripe
Lysstråle
Solstråle
Energibølgje som går i rett linje
Laserstråle
Varmestråle
Rett linje i ein stjerneforma figur eller liknande som går ut frå eit midtpunkt
Tynn straum av væske eller damp
Vass-stråle
Rette strålen frå brannslangen mot elden
stråle
VERB
Sende ut strålar; lyse, skine
Sola, stjernene stråler
Stråle av glede
I presens partisipp:
Ein strålande klar himmel
Vere strålande glad
Vi har hatt ein strålande ferie
Oppnå strålande resultat
Dei var eit strålande vertskap
Sende ut
Omnen stråler (ut) varme
Spreie seg
Varmen strålte frå oppheta vegger
Ho stråler av energi og humør
Frå plassen stråler gatene ut i alle retningar
strålebehandling
SUBSTANTIV
Det å behandle sjukdom med røntgen- eller radiumstråling
strålebundel
SUBSTANTIV
Bundel av strålar