bokmålsordboka
strå
SUBSTANTIV
Norrønt strá
(avrevet og tørket) stengel av gress eller halvgress
Tygge på et strå
Halmstrå, høystrå
Et tak av strå
Byggen var kort i strået
Et strå kvassere
Litt bedre
Trekke det lengste, korteste strå
Være den seirende, tapende part
Høyt på strå
Med høy sosial stilling
Trekke strå om
Foreta loddtrekning om (noe)
stråfôr, stråfor
SUBSTANTIV
Husdyrfôr i form av høy el halm
stråhatt
SUBSTANTIV
Sommerhatt av flettet strå
nynorskordboka
strå
SUBSTANTIV
Norrønt strá
(avriven og tørka) stengel av gras eller halvgras
Grasstrå
Halmstrå
Høystrå
Tyggje på eit strå
Eit tak av strå
Byggen var kort i strået
Eit strå kvassare
Litt betre
Dra strå om
Dra lodd om (noko)
Dra, trekkje det kortaste, lengste strået
Vere den som taper, vinn
Høgt på strå
Med plass høgt oppe; med høg sosial stilling
strå
VERB
Truleg av strå
stråfôr, stråfor
SUBSTANTIV
Høy og halm som blir nytta til husdyrfôr