bokmålsordboka
spansk
SUBSTANTIV
Av spansk
indoeuropeisk språk i den romansk språkgrenen med opprinnelse på den iberiske halvøya
Være flink i spansk
Brukt i nøytrum:
Snakke et godt spansk
Spansk språk som undervisningsfag
Hun har hatt spansk på skolen
spansk
ADJEKTIV
Som gjelder Spania og spaniere
Det spanske flagget
Spansk kultur
Spansk flue
Art av plasterbiller, Lytta vesicatoria; ekstrakt av denne billen (brukt i folkemedisinen)
Spansk pepper
Paprika; chilipepper
Spanske ryttere
Bærbart hinder som raskt kan settes opp som veisperring og lignende
Ta en spansk en
Gjøre noe som er litt på kanten; bløffe
Spansk kappe
Gammelt strafferedskap
Spansk vegg
Lett (og flyttbar) vegg som ikke når opp til taket
Gå der så spansk som en greve
spanskesyke, spanskesjuke
SUBSTANTIV
Verdensomspennende influensaepidemi med stor dødelighet (1917–1920)
nynorskordboka
spansk
SUBSTANTIV
Av spansk
indoeuropeisk språk i den romansk språkgreina med opphav på den iberiske halvøya
Vere flink i spansk
Brukt i nøytrum:
Snakke eit godt spansk
Spansk språk som undervisningsfag
Han har hatt spansk på skulen
spansk
ADJEKTIV
Som gjeld Spania og spanjolar
Det spanske flagget
Spansk fluge
Art av plasterbiller; Lytta vesicatoria
Spansk kappe
Gammal straffereiskap
Spansk pepar
Paprika
Spanske ryttarar
Lett hinder som snøgt kan setjast opp til vegsperringar og liknande
Spansk språk
Grein av romanske språk; sjå romansk
Gå der så spansk som ein greve
Ta ein spansk ein
Gjere noko som er litt på kanten; bløffe
spanskesjuke, spanskesykje
SUBSTANTIV
Verdsfemnande influensaepidemi der svært mange døydde
Spanskesjuken varte frå 1917 til 1920