wordify
bokmålsordboka
sommer
SUBSTANTIV
Norrønt sumar; kanskje beslektet med semi-
Den lyseste og varmeste tiden av året, tiden mellom vår og høst
En sommer med mye regn
Neste sommer skal vi til utlandet
Sol og sommer (varme, lys og frodighet)
Arkaiserende: år
Hun var 17 somre
I overført betydning: blomstringstid
Stå midt i livets sommer
sommerdag
SUBSTANTIV
Dag om sommeren
I bestemt form: 14. april
I meteorologi: dag med temperatur over 20 °C
I går opplevde vi årets første sommerdag
Vi hadde 16 sommerdager i juli
sommerdekk
SUBSTANTIV
Bildekk som brukes på sommerføre
sommereple
SUBSTANTIV
Jamfør sommerfrukt
nynorskordboka
sommar, sumar
SUBSTANTIV
Norrønt sumar; kanskje samanheng med semi-
årstid mellom vår og haust; tidsrom som jamnast femner om månadene juni, juli og august
Ein sommar med godt vêr
I fjor sommar
Neste sommar
Sol og sommar (varme, lys og vokster)
år
Ho var 17 somrar
I sommar
Denne sommaren
Sommars dag
Når det er sommar
I astronomi: tid frå sommarsolkverv til haustjamdøger
I meteorologi: tidsrom da middeltemperaturen ligg høgare enn 10 °C
sommarbeite, sommarsbeite, sumarbeite, sumarsbeite
SUBSTANTIV
beite om sommaren
sommarbustad, sommarsbustad, sumarbustad, sumarsbustad
SUBSTANTIV
Stad der ein bur berre om sommaren