wordify
bokmålsordboka
sokkel
SUBSTANTIV
Gjennom italiensk, fra latin; beslektet med sokk
Fotstykke til statue, søyle; den synlige delen av grunnmuren på en bygning; ramme, fotstykke under visse møbler
Kommoden kan fås med sokkel eller bein
kontinentalsokkel
sokkelest
SUBSTANTIV
Lest, fot på sokk
Gå på sokkelesten (uten sko)
sokkeletasje
SUBSTANTIV
Etasje med oppholdsrom under første etasje med minst én fasadevegg over terrenget (men ikke alle fire), underetasje
nynorskordboka
sokkel
SUBSTANTIV
Gjennom italiensk, frå latin; samanheng med sokk
Fotstykke på ein statue, ei søyle
Synleg del av grunnmuren på ein bygning
Fotstykke under visse møblar; ramme
Kommoden finst både med sokkel og med føter
kontinentalsokkel
sokkeleist, sokkelest
SUBSTANTIV
fot, leist på ein sokk
Gå på sokkeleisten (gå utan skor)
sokkeletasje
SUBSTANTIV
Av sokkel
Etasje med opphaldsrom under første etasje med minst éin fasadevegg over terrenget; underetasje