wordify
bokmålsordboka
snabel
SUBSTANTIV
Fra tysk
Lang, spiss nese- eller munndannelse på visse dyr
Elefanten har en lang og kraftig snabel
Sugesnabel
Lang, spiss framstikkende del av noe
snabeldyr
SUBSTANTIV
elefant
snabelskøyte
SUBSTANTIV
skøyte med jern som ender i en snabelformet spiss foran
nynorskordboka
snabel
SUBSTANTIV
Frå tysk
Lang og spiss nase eller munn på visse dyr
Sugesnabel
Elefanten har ein lang og kraftig snabel
Lang (og spiss) framståande del på noko
snabeldyr
SUBSTANTIV
elefant
snabelskeise
SUBSTANTIV
Skeise der jernet framme er oppbøygd i ein snabel
snabelskøyte
SUBSTANTIV
snabelskeise