wordify
bokmålsordboka
skuvseng
SUBSTANTIV
Av nyno. skuve ‘skyve’
Seng i to deler som kan skyves inn i hverandre; uttrekksseng
nynorskordboka
skuve, skyve
VERB
Norrønt skúfa og skýfa
Flytte noko med å trykkje det framover; dytte, skubbe, støyte
Skuve bordet attåt veggen
Skuve båten av (frå land)
Refleksivt: flytte, røre seg
Skuve seg framover på magen
Skuve bort, frå seg, til side(s) (òg: prøve å bli kvitt; avvise)
Skuve til sides
òg: setje, trengje (nokon) til sides
skuvedør, skyvedør
SUBSTANTIV
Dør som heng i ei skjene og kan skuvast til sides
skuvelodd, skyvelodd
SUBSTANTIV
Skuvbart lodd på ei vektstong
skuvelære, skyvelære
SUBSTANTIV
Av lære
måleverktøy (der avstanden blir målt mellom ein fast kant og ein skuvar)