bokmålsordboka
skulke
VERB
Av skule
Være borte fra skole eller arbeid uten lovlig grunn
Skulke skolen
Skulke en time
skulker
SUBSTANTIV
Person som skulker
skulkesyke, skulkesjuke
SUBSTANTIV
nynorskordboka
skulke
VERB
Truleg frå lågtysk; av skule
Vere borte frå arbeidet eller skulen utan lovleg grunn; skofte
Skulke skulen
Skulke ein time
skulkesjuke, skulkesykje
SUBSTANTIV
Det å vere skulkesjuk
skulkesjuk
ADJEKTIV
Som melder seg sjuk for å sleppe ei plikt