bokmålsordboka
skryte
VERB
Lavtysk schruten ‘snorke, puste’
Om esel: lage høy, skrikende lyd
Skryte av rikdommen sin
Rose overdrevent, kyte
Skryte av barna sine
Skryte opp noe(n)
skrytepave
SUBSTANTIV
Storskryter
skryter
SUBSTANTIV
Skrytende person
Storskryter
skrytet, skrytete
ADJEKTIV
Som er svær til å skryte
nynorskordboka
skryte
SUBSTANTIV
Truleg samanheng med skrot
(halv)tørr, kvistete trestomn
Krokete skapning
skryte
VERB
Lågtysk schruten ‘snorke, puste’
Rose svært, kyte, skreppe, skrøyte
Skryte av rikdomen sin
Skryte av barna sine
Skryte opp
Rose (nokon) sterkt (og ufortent)
Om esel: lage ein høg, skrikande lyd
skrytepave
SUBSTANTIV
Av skryte
skrytete
ADJEKTIV
Som er svær til å skryte