braute | Wordify

bokmålsordboka

VERB

Opptre skrytende; være selvgod; skryte

En beskjeden mann som ikke brauter med erfaringen sin

Brukt som adj:

Ha et brautende vesen

nynorskordboka

braute

VERB

Vere sjølvgod og bråkande; skryte, kyte

Ein roleg kar som ikkje brautar på nokon måte

Brukt som adj:

Ein brautande og omsynslaus mann

Brautande og nedlatande framferd

brauten

ADJEKTIV

Av braute

Sjølvgod og skrytete; brautande; breial

Han er brauten i orda

Fortelje brautne vitsar