bokmålsordboka
skeise
SUBSTANTIV
Jamfør engelsk skates, nederlandsk schaats
skeise
VERB
Gå på skøyter; jamfør skøyte
nynorskordboka
skeise
SUBSTANTIV
Gjennom engelsk skates fleirtal, frå nederlandsk schaats; truleg samanheng med skank
Reiskap som ein kan feste på føtene, og som ein da kan gli på is med; skøyte
Lengdeløpsskeise
Rulleskeise
Gå på skeiser
skeise
VERB
Gå på skeiser
skeisebane
SUBSTANTIV
Bane der ein kan gå på skeiser
skeiseis
SUBSTANTIV
Is der ein kan gå på skeiser