wordify
bokmålsordboka
skammel
SUBSTANTIV
Gjennom tysk, fra middelalderlatin diminutiv av, latin scamnum ‘benk’
Liten lav krakk til å sitte på eller til å hvile beina på
skammelig
ADJEKTIV
Av skam
skjendig, ussel
Vise en skammelig oppførsel
En skammelig bedrager
Som adverb: fullstendig, til gagns
Der tok du skammelig feil
nynorskordboka
skammel
SUBSTANTIV
Gjennom tysk, frå mellomalderlatin diminutiv av, latin scamnum ‘benk’
Liten, låg krakk til å sitje på eller til å kvile føtene på
skamleg, skammeleg
ADJEKTIV
Som er til skam
Ei skamleg framferd
Adverb: på ein måte som er til skam
Fare skamleg åt
Adverb: fullstendig; til gagns
Der tok du skamleg feil