bokmålsordboka
sjalu
ADJEKTIV
Fransk jaloux, fra latin, av gresk zelos ‘iver, skinnsyke’
Mistenksom eller urolig av redsel for at den en elsker, er utro eller at en rival skal ta plassen; skinnsyk, skinnsjuk
Være sjalu på en rival
sjalupp
SUBSTANTIV
Fra fransk egentlig ‘nøtteskall’
Robåt på krigsskip
sjalusi
SUBSTANTIV
Fra fransk; se sjalu
(sterk) følelse av smerte og vrede overfor noen; det å være sjalu, skinnsyke
Plages av sjalusi
sjalusi
SUBSTANTIV
Samme opprinnelse som sjalusi kalt slik fordi en innenfra kunne se det som skjedde utenfor, uten å bli sett selv
Skjerm eller gardin av brede, tynne (regulerbare) ribber
nynorskordboka
sjalu
ADJEKTIV
Fransk jaloux, av latin, frå gresk zelos ‘ihuge, svartsjuke’; samanheng med selot
Mistenksam eller uroleg av otte for at den ein elskar, er utru eller at ein rival skal ta plassen; misunneleg, avundsjuk, svartsjuk
Vere sjalu på ein rival
sjalupp
SUBSTANTIV
Frå fransk eigenleg ‘nøtteskal’
Robåt på krigsskip
sjalusi
SUBSTANTIV
Frå fransk; av sjalu
Det å vere sjalu; avundsjuke, svartsjuke
Vere plaga av sjalusi
sjalusi
SUBSTANTIV
Sm_o_s sjalusi kalla slik fordi ein innanfrå kunne sjå det som skjedde utanfor utan å bli sett sjølv
Gardin el skjerm av breie, tynne tre- el plastribber