wordify
bokmålsordboka
selot
SUBSTANTIV
Fra gresk av zelotes ‘ivrig, nidkjær’, etter Simon seloten i Bibelen, tilhenger av en jødisk sekt som ville avskaffe romerveldet i Palestina med vold
Blind trosivrer, fanatiker
selotisk
ADJEKTIV
Full av trosiver, fanatisk
nynorskordboka
selot
SUBSTANTIV
Frå gresk av zelotes ‘ihuga, nidkjær’ etter Simon seloten i Bibelen, tilhengjar av ei jødisk sekt som ville få slutt på romarstyret med vald
Person som syner blind ihuge, særleg i trudomssaker; fanatikar
selotisk
ADJEKTIV
ihuga, fanatisk