wordify
bokmålsordboka
septim
SUBSTANTIV
Fra latin av septimus ‘den sjuende’
I musikk sjuende tone i en skala; i musikk intervall på sju tonetrinn
septimakkord
SUBSTANTIV
I musikk akkord med grunntone som er forbundet med ters, kvint og septim
nynorskordboka
septim
SUBSTANTIV
Frå latin av septimus ‘den sjuande’
Sjuande tone i ein diatonisk skala
Intervall på sju tonesteg
septimakkord
SUBSTANTIV
Akkord med grunntone som står i samband med ters, kvint og septim