wordify
bokmålsordboka
rørsle
SUBSTANTIV
Av røre
bevegelse, virksomhet; strømning
De store rørslene i tiden
nynorskordboka
rørsle
SUBSTANTIV
Norrønt hrǿrsla; av røre
Det å røre, lee eller flytte (på) seg; det å ikkje vere i ro; verksemd, gang, aktivitet
Gå med rolege rørsle
Ei brå rørsle
òg i samansetningar som:
bylgjerørsle, bølgerørsle, bølgjerørsle, hugrørsle, kapitalrørsle, refleksrørsle
straumdrag, idé i tida
òg i samansetningar som:
folkerørsle, vekkingsrørsle
(uformell) samskiping for å nå eit mål; interesseorganisasjon
rørsleenergi
SUBSTANTIV
energi som set eller kan setje ein lekam i rørsle
rørsleevne
SUBSTANTIV
Om levande vesen: evne til å leda kroppen; det å kunna røra seg
rørslefridom
SUBSTANTIV
Rom, høve til å røre seg
Rullebelte gjev stor rørslefridom
handlefridom, olbogerom
Personleg rørslefridom