wordify
bokmålsordboka
regning
SUBSTANTIV
Av regne
Det å regne
Være flink i regning
Hoderegning
Etter gammel regning
Holde regning med
Holde telling med
Oppgjør, utregning av mellomværende
Betale regningen
For ens regning (i ens navn (slik at vedkommende er ansvarlig for betalingen))
Det får stå for din regning (det har ikke jeg sagt; slik vil ikke jeg si det)
beregning, formodning
Gjøre regning med
Strek i regningen
Noe som kommer på tvers av planen
regningsart
SUBSTANTIV
regneart
regningssvarende
ADJEKTIV
Som lønner seg, rentabel
nynorskordboka
rekning
SUBSTANTIV
Norr. reikning; av rekne
Det å rekne
Bokstavrekning
Handelsrekning
Opprekning
Vere flink i rekning
Etter gammal rekning
Halde rekning med
Følgje (nøye) med i
Spesifisert og summert oversyn over godtgjersle (med tillegg av ymse slag) som eit firma, ein institusjon el ein person reknar seg for leverte varer og tenester; jf faktura og nota
Hotellrekning
Straumrekning
Betale rekninga
For mi rekning (i mitt namn (slik at eg er ansvarleg for betalinga))
Det får stå for di (eiga) rekning (det har eg ikkje sagt; slik vil ikkje eg seie det)
Gjere rekning utan vert (sjå vert)
kalkulering, overslag
Gjere rekning med (rekne med, gå ut frå)
Ein strek i rekninga (noko som går på tvers av planane; eit vonbrot)
rekningsart
SUBSTANTIV
reknemåte
rekningssvarande
ADJEKTIV
Som gjev (god) forteneste, lønsam, renteberande