wordify
bokmålsordboka
planet
SUBSTANTIV
Norrønt planéta, fra gresk ‘vandrer’
Himmellegeme som går rundt en stjerne og får lys fra den
panne
Få en midt i planeten
planetarium
SUBSTANTIV
Modell som viser planetenes gang og innbyrdes stilling
planetoide
SUBSTANTIV
Hver av småplanetene mellom Mars og Jupiter
Kunstig satellitt
planetarisk
ADJEKTIV
Som hører til, angår eller minner om planeter
nynorskordboka
planet
SUBSTANTIV
Norr. planéta; frå gr. ‘vandrar’
himmellekam som går i fast bane rundt ei sol og får lys frå henne
panne, skalle
Få eit slag midt i planeten
planetarium
SUBSTANTIV
Modell av solsystemet
Bygning med planetarium
planetoide
SUBSTANTIV
Kvar av småplanetane mellom Mars og Jupiter; jf asteroide
Kunstig satellitt
planetarisk
ADJEKTIV
Som høyrer til, gjeld el minner om planetar
Planetarisk tåke