wordify
bokmålsordboka
organisk
ADJEKTIV
Fra gresk; se organ
Levende, som hører til dyre- eller planteriket
En planet uten organisk liv
I kjemi: som inneholder karbonforbindelser
Med. som gjelder et organ
Organisk sykdom
Som har en indre, naturnødvendig sammenheng; harmonisk
Forfatterskapet danner et organisk hele
organisk kjemi
Kjemi som omfatter organisk forbindelser; Se: kjemi
nynorskordboka
organisk
ADJEKTIV
Av organ
Som høyrer til dyre- eller planteriket; levande
Det finst ikkje organisk liv på planeten
I kjemi: som inneheld karbonsambinding(ar); jamfør uorganisk og fysikalsk
Grunnkurs i organisk kjemi
I medisin: som gjeld eit organ
Organisk sjukdom
Som er ein harmonisk og naturleg del av ein større heilskap
Ein organisk del av samfunnet
organisk kjemi
Kjemi som gjeld organisk sambindingar; Sjå: kjemi