bokmålsordboka
nykk, nøkk
SUBSTANTIV
Av nykke
Rykk, plutselig trekk
nøkk
SUBSTANTIV
Norrønt nykr
vassvette som ifølge folketroen holder til i elver og sjøer
nøkkeblom, nøkkeblomst
SUBSTANTIV
Av nøkk
nynorskordboka
nykk, nøkk
SUBSTANTIV
Norrønt nykr
vette som etter folketrua held til i elvar og sjøar; vasstroll
nykel, nøkkel
SUBSTANTIV
Mellomnorsk nykill, truleg samanheng med norrønt hnúka ‘sitje ihopkrøkt’, eigenleg ‘krumma reiskap’, tyding 4 etter italiensk; jamfør lykel
Reiskap til å låse opp eller att ein lås med, lykel
Entrénykel
Hovudnykel
Setje nykelen i døra og vri han om
I overført tyding: noko som gjev tilgjenge til noko
God utdanning er nykelen til suksess i yrkeslivet
Reiskap til å dreie, trekkje opp eller justere noko med
Skiftenykel
Skrunykel
Noko (til dømes oppskrift, talkombinasjon) som gjev forklaring eller løysing på noko gåtefullt eller innvikla
Vitskapen kan gje oss nykelen til denne gåta
Nykelen til ein kode
Fordele statsrådspostane på regjeringspartia etter ein viss nykel
Bestemme planter med ein nykel
I musikk: teikn på eit linjesystem som viser ein viss tone og som gjev kvar note ei særskild tonehøgd
G-nøkkel
C-nøkkel
F-nøkkel
nykelbarn, nøkkelbarn
SUBSTANTIV
Barn som har nøkkel til heimen på seg fordi foreldra er borte om dagen
nykelbedrift, nøkkelbedrift
SUBSTANTIV
Bedrift som spelar ei viktig rolle i næringslivet på ein stad