wordify
bokmålsordboka
nybygger
SUBSTANTIV
Person som slår seg ned på et hittil ubebygd sted, bureiser, pioner
Norske nybyggere i Amerika
nybyggerfelt
SUBSTANTIV
Nytt boligfelt
nybyggerstrøk
SUBSTANTIV
Distrikt som nylig er blitt bebygd, koloni
nynorskordboka
nybyggjar, nybyggar
SUBSTANTIV
Person som har slått seg ned på ein ubygd stad og bygd hus; bureisar, pioner
Norske nybyggjarar i Amerika
nybyggarfelt, nybyggjarfelt
SUBSTANTIV
Nytt bustadfelt
nybyggjarsamfunn, nybyggarsamfunn
SUBSTANTIV
nybyggjarstrøk, nybyggarstrok, nybyggarstrøk, nybyggjarstrok
SUBSTANTIV
Område med ny busetnad; koloni