wordify
bokmålsordboka
nevne
VERB
Norrønt nefna, av navn
Si (navnet på), uttale
Han nevnte ikke et ord om det
Ingen nevnt, ingen glemt
Jeg vil ikke nevne navn
Omtale, komme inn på, fortelle
De før nevnte personer
Problemet er ikke nevnt i boka
Jeg skal nevne saken for henne
nevneform
SUBSTANTIV
I grammatikk: et ords grunnform, for eksempel nominativ av substantiv
nevnelse
SUBSTANTIV
nevner
SUBSTANTIV
Etter latin denominator
Tall i en brøk som står under streken og angir hvor mange deler enheten er delt i
nynorskordboka
nemnar
SUBSTANTIV
Etter latin denominator; av nemne
Tal i ein brøk som står under brøkstreken og viser kor mange delar eininga er delt i
Samnemnar
I brøken 2/3 er nemnaren større enn teljaren
nemnande
ADJEKTIV
Av nemne
(som det er) verd(t) å nemne
Det er så lite at det er ikkje nemnande
Vi har inga nemnande utanlandsgjeld for tida
nemne
SUBSTANTIV
Norrønt nefni i samansetningar; samanheng med nemne
Særleg i samansetningar: namn, nemning
Godnemne
Samnemne
Utnemne
nemne
VERB
Norrønt nefna; av namn
Gje namn, kalle, namne
Seie (namnet på), rekne, gje opp; uttale
Eg vil ikkje nemne namn
Nemne nokon ved, på namn
Når ingen er nemnd, er ingen kjend
Han nemnde ikkje eit ord om det
Kongen i statsråd nemner ut embetsmenn (utnemner)
Ingen nemnd, ingen gløymd
Vending i takketale e l der ein takkar ei gruppe utan å namngje nokon einskild
Nemne opp
Peike ut (eit utval, ei verje)
Snakke om, omtale, kome inn på, fortelje
Eg skal nemne saka for henne
Problemet er ikkje nemnt i boka
Nemne på
Ymte om