wordify
bokmålsordboka
napp
SUBSTANTIV
Etter engelsk
lur, blund
Ta seg en napp
napp
SUBSTANTIV
Av nappe
Lett rykk, særlig av fisk som rykker i et fiskesnøre
Vi fikk ikke napp engang
I overført betydning:
Lyktes, fikk respons
Han fikk napp ved første forsøk
I rykk og napp
Ujevnt, med avbrudd
I idrett: vinne en enkelteier i kamp om vandrepremie
Napp i en vandrepokal
nappa
SUBSTANTIV
Etter byen Napa i USA
Navn på fint lær av geite- eller saueskinn
nappajakke
SUBSTANTIV
nynorskordboka
napp
SUBSTANTIV
Kanskje frå engelsk
lur, dubb, blund
Ta seg ein napp
napp
SUBSTANTIV
Av nappe
Lett rykk, særleg av fisk som nappar i eit snøre
Vi fekk ikkje napp ein gong
I rykk og napp
Rykkevis, ujamt
I idrett: vinne ein einskild siger i kamp om vandrepremie
Napp i ein vandrepokal
Lo på klede, særleg trådduskar som blir vovne inn eller sydde på
nappa
SUBSTANTIV
Etter namnet på byen Napa i California. USA
Slags mjukt, garva lêr, opphavleg av geite- eller saueskinn
nappajakke
SUBSTANTIV