wordify
bokmålsordboka
morfem
SUBSTANTIV
Fransk morphème, etter mønster av fonem
Klasse som består av én eller flere allomorfer; i språkvitenskap: minste språkelement med betydning eller grammatisk funksjon; jamfør morf, allomorf
Bøyningsmorfem, tempusmorfem
Leksikalske og grammatiske morfemer
nynorskordboka
morfem
SUBSTANTIV
Frå fransk morphème; av morf
I språkvitskap: minste språklege element med tyding eller grammatisk funksjon
Leksikalske og grammatiske morfem
I grammatikk: plass i bøyingsmønster; òg: klasse av éin eller fleire allomorfar til ein slik plass; jamfør allomorf
Både -er og -ar høyrer til morfemet for hankjønn ubunde fleirtal i nynorsk
morfematikk
SUBSTANTIV
Lære om morfema
morfematisk
ADJEKTIV
Som gjeld morfematikk