wordify
bokmålsordboka
min
DETERMATIV
Norrønt minn
Som adjektiv, ved eiendoms- og tilhørighetsforhold:
Jeg finner ikke veska mi
Bussen min går snart
Foranstilt:
Det hendte før min tid
Det er min bok
Jeg gikk min vei
I tiltale med vennlig eller vernende tone:
Kom hit du, vennen min!
Skatten min!
Med utelatt gud:
Du store min!
Som substantiv:
Jeg sørger for meg og mine
Ikke se forskjell på mitt og ditt
min
FORKORTING
Forkorting for minutt
minuttviser
SUBSTANTIV
Klokkeviser som viser minuttene, langviser
minbar
SUBSTANTIV
Arabisk
Prekestol i en moské
nynorskordboka
min
DETERMATIV
Norrønt minn, mín, mitt, mínir
Adj, ved eigedoms- og tilhøyrselsforhold; jamfør eg
Eg finn ikkje veska mi
Den boka er mi
Bussen min går snart
Ho er syster mi
Føresett
Det hende før mi tid
Jamfør sin
Eg gjekk min veg
I tiltale med venleg eller vernande tone
Kom hit du, venen min!
Med utelate Gud
Du store min!
Sjå min sant
Mi sann, min sant(en)
Som substantiv
Jamfør sin
Eg syter for meg og mine
Ikkje sjå skilnad på mitt og ditt
Adj, føre skjellsord eller liknande som den talande rettar til seg sjølv
Min tosk, så dum eg var!
min
FORKORTING
Forkorting for minutt
minuttvisar
SUBSTANTIV
Klokkevisar som syner minutta; langvisar
minbar
SUBSTANTIV
Arabisk
Preikestol i ein moské