wordify
bokmålsordboka
lort
SUBSTANTIV
Uvisst opphav
Ekskrementer, avføring
Hestelort, hønselort, muselort
skitt, smuss
Vaske av seg lorten
lortand
SUBSTANTIV
krikkand
lortet, lortete
ADJEKTIV
skitten
nynorskordboka
lort
SUBSTANTIV
Mellomnorsk lort i stadnamn; kanskje samanheng med larke
Ekskrement(klatt) frå dyr eller menneske; møk, møkk
Hestelort
Muselort
Opp som ein hjort og ned som ein lort (opp som ei løve og ned som ein skinnfell)
ureinske, søle; skrap
Vaske lorten ut or kleda
lortklede
SUBSTANTIV
I fleirtal: skitenklede
lorte
VERB
Gjere lortet, skitne til
Lorte ut kleda
Lorte seg til, ut
lortete
ADJEKTIV
skiten, skitten
Lortete på fingrane