wordify
bokmålsordboka
litterat
SUBSTANTIV
Fra latin ‘lærd, boklig dannet’, av littera ‘bokstav’
Person som arbeider med litteratur, skribent, forfatter
litteratur
SUBSTANTIV
Fra latin ‘skrift, skriftlig framstilling’
Fellesbetegnelse for alt skrevet eller trykt åndsarbeid, særlig innenfor et land, en epoke eller et fagområde
Litteraturen om et emne
Medisinsk litteratur
Gresk litteratur
Nasjonallitteratur, renessanselitteratur, faglitteratur
diktning, dikting
Sagalitteratur, verdenslitteratur
litteraturanmelder
SUBSTANTIV
litteraturforsker
SUBSTANTIV
nynorskordboka
litterat
SUBSTANTIV
Frå latin ‘kunnskapsrik, bokleg danna’ av littera ‘bokstav’
Person som arbeider med litteratur; skribent; forfattar
litteratur
SUBSTANTIV
Frå latin ‘skrift, skriftleg framstilling’ av littera ‘bokstav’
Samnemning for skrivne eller prenta åndsarbeid, særleg innanfor eit land, ein epoke eller eit fagområde; bokheim
Faglitteratur
Nasjonallitteratur
Renessanselitteratur
Gresk litteratur
Medisinsk litteratur
Litteraturen om eit emne
dikting, skjønnlitteratur
Sagalitteratur
Verdslitteratur
litteraturforskar
SUBSTANTIV
litteraturgranskar
SUBSTANTIV