wordify
bokmålsordboka
ledsage
VERB
Av lei og et verb led med beslektet, si ‘si veien’
følge
Ordføreren ledsaget gjestene omkring i byen
Opptre sammen med
Feber ledsaget av hodepine
Foredraget ledsages av lysbilder
ledsager
SUBSTANTIV
Person som ledsager, følgesvenn
Livsledsager (ektefelle, partner)
Min ledsager på turen
nynorskordboka
følgjar, fylgjar, følgar
SUBSTANTIV
Person som stør ei sak, ei rørsle eller ein annan person
Presidenten har framleis mange følgjarar over heile landet
Person som følgjer med på oppdateringar frå ein person eller organisasjon på sosiale medium
Matbloggen har mange tusen følgjarar
følgjande, fylgjande, følgande
ADJEKTIV
Som kjem eller blir omtalt like etterpå; neste
Brukt som substantiv
I det følgjande
Følgjande side
Side som kjem etterpå
Neste side
Forkorta f.
følgjast åt
Vere i lag; gå saman
Godt og vondt plar følgjast åt
Sjå: fylgje
følgjande side
Side som kjem etterpå; neste side; forkorta f.; Sjå: følgjande