wordify
bokmålsordboka
koste
VERB
Norrønt koste, gjennom lavtysk, fra latin constare
Stå i en viss pris, komme på
Dressen koster 900 kr
Føre med seg utgifter
Det koster å være kar
Koste mer enn det smaker
å holde bil koster mange tusen for året
Koste flesk
Være dyrt
Kreve, føre med seg
Dette kan koste deg jobben
Planen skal gjennomføres, koste hva det koste vil
Det kostet mye arbeid
Det vil koste kamp
Betale, bruke penger (på)
Koste på seg en ny dress
Koste på huset
Koste utdanning på barna
Han kostet selv oppholdet
koste
VERB
Feie med kost
Koste av seg snøen
Koste av trappa
Gå så det koster
Gå så det suser
kostebinderi
SUBSTANTIV
Av kost
kostende
SUBSTANTIV
Sum som noe koster, pris, verdi
Prosjektet kan realiseres til et kostende av 15 mill. kr
Bygningens kostende
nynorskordboka
koste
VERB
Norrønt kosta, gjennom lågtysk, frå latin constare
Stå i ein viss pris; kome på
Jakka kosta 900 kr
Føre med seg utgifter, kostnad
Bilen kostar mange tusen for året
Det kostar å vere kar
Koste flesk
Vere dyrt
krevje; føre med seg
Det vil koste kamp
Koste kva det koste vil
Det vil koste meg jobben
Bruke pengar på; skaffe pengar til
Koste på seg eit nytt klesplagg
Skaffe pengar til, betale
Koste reisa
Koste dottera på skule
koste
VERB
Av kost
Feie, reinse med kost; fjerne støv
Stryke hår med kost, børste; strigle
Vimse, flakse, renne, suse omkring
Det gjekk så det kosta (jamfør kost)
kosterbåt
SUBSTANTIV
Etter namnet på øygruppa Koster utanfor kysten av Båhuslän
Båhuslensk einmasta seglbåt
kosteskaft
SUBSTANTIV
Skaft på kost
Tynn som eit kosteskaft