wordify
bokmålsordboka
kobler
SUBSTANTIV
Person som driver kobleri
kobleri
SUBSTANTIV
Formidling av kontakt mellom horekunder og prostituerte; hallikvirksomhet
koblerske
SUBSTANTIV
Kvinnelig kobler
kobbel, koppel
SUBSTANTIV
Gjennom lavtysk, fra latin copula ‘bånd’
Reim eller lenke som binder sammen halsbåndene på hunder
hundelenke
Gå med slakt kobbel
Par eller flokk av hunder som er bundet sammen med kobbel
I overført betydning: gruppe, gjeng, klikk
Hyre inn et kobbel av advokater
Et kobbel med pressefolk
nynorskordboka
koplar
SUBSTANTIV
Person som driv kopleri
kople
VERB
Av lågtysk koppelen; jamfør koppel
Binde saman hundar i koppel; setje koppel på hund
Feste to eller fleire einskilddelar saman; binde saman
Kople saman systema
Kople til høgtalaren
Kople av
Ta pause frå noko
Slappe av
Kople av frå kjas og mas i byen
Kople frå
Bryte sambinding med
Losne frå
Kople frå vogna
Kople inn
Setje ei eining i samband med ei anna; setje i funksjon; slå på
Kople inn straumen
Involvere i ei sak eller ein prosess
Politiet er kopla inn
Kople om
Endre sambandet mellom delar, gjenstandar eller nettverk
Kople om leidningane
Endre tankemønster eller liknande
Det er ikkje lett å kople om mentalt
Kople opp
Setje i drift
Montere
Kople opp nytt datautstyr
Kople opp mot
Bringe ei eining i kontakt med ei anna
Høgspentlinjene skal koplast opp mot sjøkabelen
Knyte eit forhold eller ei sak til noko anna
Ulykka vart kopla opp mot alkoholbruken i gjengen
Kople ut
Setje ut av funksjon; slå av
Kople ut straumen
Slutte å tenkje på
No må du prøve å kople ut problema
Bringe saman; sameine
Dei kopla politikarar og næringsliv
Finne samanheng mellom fenomen, hendingar eller personar
Kople lyd med bokstav
Formidle kontakt mellom to personar
Ho kopla forfattaren med den kjende saksofonisten