bokmålsordboka
klyss
SUBSTANTIV
Fra lavtysk, nederlandsk, av latin clausus ‘stengt’
Jernfôret hull i skipsside (til tau og kjettinger)
klyssfôring, klyssforing
SUBSTANTIV
klyssrør
SUBSTANTIV
Støpejernsrør i et klyss
nynorskordboka
klyss
SUBSTANTIV
Frå lågtysk, opphavleg av latin ‘stengd’; sjå kloster
Jernfôra hol (til ankerkjetting og liknande) i skipsside
klyssfôring, klyssforing
SUBSTANTIV
klyssrøyr
SUBSTANTIV
Støypejernsrøyr i klyss