wordify
bokmålsordboka
kloster
SUBSTANTIV
Norrønt klaustr, av latin claustrum ‘avlukke’
Bygning(er) der et samfunn av munker eller nonner holder til
Munkekloster, nonnekloster
Gå i kloster
Bli munk eller nonne
Samfunn av munker eller nonner
Klosteret eide store jordeiendommer
klostergods
SUBSTANTIV
Om eldre forhold: (jorde)gods som et kloster eier
klosterkirke
SUBSTANTIV
Kirke som tilhører eller har tilhørt et kloster
klosterlatin
SUBSTANTIV
Dårlig latin
nynorskordboka
kloster
SUBSTANTIV
Norrønt klaustr, gjennom gammalengelsk, lågtysk kloster, frå latin claustrum ‘stengsel’ av claudere ‘stengje’
Bygning(ar) der eit samfunn av munkar eller nonner held til
Mellomalderkloster
Nonnekloster
Gå i kloster
Bli munk, nonne
òg overf: halde seg for seg sjølv, stengje seg ute frå verda
Samfunn der munkar eller nonner lever etter sams reglar
Klosteret åtte fleire gardar
klosteranlegg
SUBSTANTIV
klosterbroder, klosterbror
SUBSTANTIV
munk