bokmålsordboka
kleise
VERB
Norrønt kleisast
Snakke urent
Han kleiser enda han har begynt på skolen
kleis
ADJEKTIV
Norrønt kleiss
Som snakker urent
nynorskordboka
kleise
VERB
Av kleis
Snakke ugreitt; lespe; vere kleis
Kleise på s-ane
Tale barnespråk
Kleise for ungane
kleise
VERB
Samanheng med kleime og klisse
kleime, kline; vere blaut; hange ved
Snøen kleisar seg fast
kleise
VERB
Truleg av kleise
Klaske, slå (med noko vått)
Kleise att døra
Kleise egget i golvet
Kleise nokon om øyra
Kleise til
Slå til
kleisen
ADJEKTIV
kleis; kleimen; i overført tyding: søtmælt
Kleisen i målet